Het was een prachtige zonnige dag waarin de cursisten hard gewerkt hebben en vooral veel plezier! ' Ik wist niet dat ik dit kon maken!"  

In het Parijs van de 19e eeuw schreeuwde alles 'Vernieuwing' en "Moderniteit' . Oude wijken werden gesloopt en maakten plaats voor brede moderne boulevards. Warenhuizen verrezen en verlokten de high society tot het uitgeven van hun geld. Het prachtige Gallery Lafayette en Printemps zijn hier voorbeelden van en nog steeds in Parijs te bewonderen. Alphonse Mucha uit Tsjechië, leefde in deze tijd en maakte affiches voor de beroemde actrice Sarah Bernhardt. In de vormgeving viel hij op, de affiches werden zelfs van de muur gepikt omdat iedereen ze zo prachtig vond. Zijn ideeën: vrouwen als godinnen, schoonheid, lang haar dat weelderig om hen heen gedrapeerd is als klimop planten. Elementen uit de natuur, motieven uit allerlei verschillende culturen; hij combineert het allemaal. Met deze beelden werd het publiek verleid. Kijk deze reclameposter voor fietsen! Het vrouwelijk schoon als ultieme verleidingstruc.

Op de valreep kon ik nog een bezoek brengen aan de tentoonstelling van Paula Rego in het kunstmuseum Den Haag. Over haar indrukwekkende oeuvre moest ik toch echt een stukje schrijven in dit kunstblog. Wat me vooral trof is de enorme verscheidenheid in stijlen die Paula tentoonspreidt. 

Waar ik blij van word, is kunst waar je aan en/of in mag zitten. Die je kan ruiken, voelen en aanraken. Maarja, dat mag meestal niet. Zo niet de kunst van Ernesto Neto

Landschappen vind ik altijd fascinerend. Ik schilder ze graag en net als de schilders uit de Romantiek, bedenk ik ze vaak zelf. Niet bestaande, geromantiseerde landschappen die je laten wegdromen, verontrusten of je nieuwsgierig maken. In de kunsthal zijn er prachtige te zien. Niet perse gefantaseerd, wel geromantiseerd denk ik.